Publieksbijeenkomsten
Tijdens de publieksbijeenkomsten van De Bestaansbalans adresseren we samen wat er kapot is aan de bijstand en wat er nodig is om die te helen.
We ontdekken waar het schuurt in de systemen, bijvoorbeeld waar wet en regelgeving knelt. Maar ‘de bijstand’ is meer dan dat. Het is ook een sociaal construct. Het is een warboel aan verschillende (voor)oordelen, mensbeelden, rituelen en manieren waarop mensen elkaar ontmoeten. Daarom besteden we bij de publieksavonden ook aandacht aan wat er binnen ons en tussen ons als mensen gebeurt.
Iedere avond van de Bestaansbalans pakken we een ander aspect uit de bijstand om wat ‘uit balans’ is recht te trekken. Denk aan de brieven die worden verstuurd vanuit de gemeente, de ruimtes waar je komt als je de bijstand ontvangt en de manier waarop je gesprekken hebt met anderen.
Altijd met de vraag: hoe kan het (mens)waardiger voor iedereen?
Gedurende het project verzamelen we alle kennis zodat we die in kunnen zetten om de bijstand duurzaam te veranderen.
#1 Hoe bijstand klinkt
Deze eerste publieksbijeenkomst trappen we af met Denise Harleman, oprichter van Collectief Kapitaal en één van de initiatiefnemers van de Bestaansbalans. Hoe is dit idee ontstaan en wat is het doel?
In het tweede deel duiken we samen met Krista Peters* in de taal die gebruikt wordt in brieven uit de bijstand. Deze brieven zijn meer dan administratieve documenten; ze zijn een afspiegeling van een systeem met bepaalde normen, waarden en - belangrijker nog- mensbeelden. Een systeem dat wij met elkaar in stand houden. Taal is per slot van rekening niet neutraal: de woorden die we kiezen zijn altijd geladen met impliciete ideeën over wie we zijn, wat we doen en hoe we geacht worden te handelen.
We stappen deze avond in de schoenen van de ontvanger van de brief. Wat gebeurt er met ons als we deze woorden lezen? Misschien voel je je gezien als mens. Of misschien voel je je wel klein worden of gecontroleerd. We bespreken samen welke mensbeelden tevoorschijn komen als we deze woorden lezen.
Daarna kijken we welke taal past bij een menswaardig mensbeeld. Welke woorden willen we daarvoor gebruiken? Welke zinnen maken we samen? Daarmee maken we met elkaar een start aan de brief die de ontvangers van het bufferbudget zullen krijgen.
Elke publieksbijeenkomst sluiten we af met een kunstenaar die gedurende de avond meeluistert en -beleeft. Wat klinkt bij hen deze avond nog na?
Wil jij in actie komen voor een nieuwe taal binnen de bijstand en zo bijdragen aan de Bestaansbalans? Wees welkom!
*Krista Peters deed voor haar masteropleiding Crossover Creativity het onderzoek ‘Doe je mee’ dat draaide om de vraag hoe je je als individu kan blijven verhouden tot systemen die groter zijn dan jezelf. Onderdeel daarvan was dat ze een ontvangen brief van de bijstand voorlegde aan mensen om te onderzoeken wat het oproept.