Sinds een klein jaar experimenteren we met deze vorm: 1 keer per maand komen we digitaal samen om te praten over een thema of vraag binnen Collectief Kapitaal. Om niet alleen mensen in de steden waar we actief zijn gelegenheid te geven om elkaar te ontmoeten en gedachten uit te wisselen, maar ook voor mensen die verder weg wonen of niet fysiek kunnen afspreken.

Een moment om invalshoeken te bespreken en koers te bepalen.
Maar ook: om samen betekenis te geven.Om onze denkbeelden te verruimen.

Deze keer staat het begrip ‘bestaanszekerheid’ centraal. En met name de wijze waarop dit betekenis krijgt binnen diverse politieke partijprogramma’s. Wat wordt er gezegd, en hoe kunnen we ons daartoe verhouden?

- “In partijprogramma’s wordt wel gesproken over solidariteit, maar eigenlijk alleen in materiële zin; een eerlijke verdeling van de welvaart. Waarom gaat het niet over hoe we de menselijkheid in systemen kunnen waarborgen?”
- “Ik hoor vaak dat gebrek aan zekerheid wordt ‘opgelost’ met het vraagstuk van ‘toegankelijkheid’ van ‘financiële regelingen’, zoals toeslagen en gemeentelijke potjes. Maar in dat ‘probleem’ herken ik me persoonlijk niet, terwijl ik me wel bestaansonzeker voel.”
- “Schaamte is een hele grote barrière in het vertellen van je situatie, in je gezien voelen. En die is door een overheid alleen niet op te lossen. Dat zullen we echt samen moeten doen.”

En langzaam doven de schermpjes weer. Iedereen terug naar zijn eigen leven. Maar gevoed, gehoord, geïnspireerd, verbonden, aangewakkerd. En misschien zelfs een beetje veranderd.