De muren van het buurthuis de Beijer verwelkomen het collectief in Arnhem inmiddels met open armen. Voor het collectief in Arnhem wordt de Beijer steeds meer een woonkamer. Er waren ontmoetingen, mooie gesprekken en keuzes die gemaakt werden, en nog gemaakt moeten worden. 

Vertraging is misschien wel het woord dat de belangrijkste rol heeft gespeeld de laatste weken in Arnhem. Er was een aanstekelijk enthousiasme en betrokkenheid in de wijk. Om samen de schouders te zetten onder het bouwen van een collectief. Maar er waren ook zorgen. Wat zou het betekenen als negen mensen een schenking zouden krijgen en andere wijkbewoners niet? Wijkbewoners uiten zorgen over het risico dat er verstoring zou ontstaan in een wijk waar veel mensen elkaar kennen. Er zijn veel mensen die zo’n steuntje in de rug goed kunnen gebruiken. De aanwezigheid van Collectief Kapitaal riep van alles op. Om door te kunnen gaan, stonden we stil. 

Het was mooi om te zien dat juíst door te luisteren, we alle geluiden (fijn en minder fijn) konden gebruiken als een toevoeging aan wat Collectief Kapitaal is. Een onderzoek, een proces, is immers het meest vruchtbaar als het open staat voor alles wat er op het pad komt. Dit was niet altijd makkelijk. Naveline, een bewoonster uit de wijk, schreef twee waardevolle gedichten ‘Dank je wel’ en ‘Wie denk je wel niet dat je bent?’. De gedichten laten zien hoe gevoelens naast elkaar mogen en kunnen bestaan in het proces, ook al lijken ze het tegenovergestelde van elkaar. Dat dankbaarheid naast ongemak mag bestaan, blijheid naast boosheid, hoop naast angst.

De vragen die ontstonden rondom de geluiden uit de wijk (zowel de zorgen als het enthousiasme) leven nog steeds. Wat brengt de keuze voor een specifiek postcodegebied met zich mee? En wat zijn de verantwoordelijkheden die bij deze keuze horen? Welke verantwoordelijkheid dragen we samen en hoe doen we dat? Dit is iets waar we ons bewust van blijven. 

Postcodegebied 6823, de Geitenkamp en een deel van Monikkenhuizen, is een uniek stukje Arnhem. Er is een diepe verbondenheid bij de bewoners met de plek waar ze wonen. De buurt is het huis. Voor een liefdevolle ontmoeting tussen inwoners uit de wijk en Arnhemmers van elders, maken we langzaam kennis met de wijk, en de wijk langzaam met ons. En het contact dat hierdoor ontstaat is waardevol en zo leerzaam voor iedereen. 

We staan aan de start van de inschrijfcampagne. Er is een prachtige groep mensen betrokken vanuit alle hoeken uit en in de omgeving. Met deze mensen formuleerden we een aantal extra voorwaarden die rondom de actie bijdragen aan een gelijkwaardige plek, waar ontmoeting en openheid kunnen ontstaan. Namelijk: Er is een aanwezigheid in de wijk nodig, zodat er onderling vertrouwen en verbinding kan ontstaan. Er komt ruimte voor wijkactiviteiten die naast de actie plaatsvinden. Niet alleen een individuele duw in de rug, maar een poging om vanuit het collectief van betekenis te zijn voor veel meer mensen in de wijk. En tot slot: Na de deelactie van 12 maanden blijft er iets over in de wijk. Een mooi begin: to be continued.  

‍

En zo beginnen we aan de reis, al zijn we ook al onderweg.